کفش‌های تا به تا

هر که مشهد می‌رود، از من سلامی می‌بردشک ندارم پاسخت را از حرم می‌آوردجانمازی، چادری، عطری و شاید بوسه‌ایاز دهان پنجره فولاد هم، می‌آورد آه... اما بین مهمان‌های دارالحجه‌اتجای من پشت ستون آخری خالی نبود؟گرچه امشب در اتاقم اشک می‌ریزم، ولیحال من آن روز در باب‌الرضا، عالی نبود؟سرورم، من تابع جمهوری صحن توامجان هرکس دوست داری، از وطن دورم نکنحکم تبعید است هرجایی به غیر از مشهدتگرچه سلطانی، ولی هربار مجبورم نکن بار آخر عهد بستم دست‌هایم را بگیرتا که من هم دست‌بندم را به ایوانت دهمنذر کردم در شلوغی‌های اطراف ضریحدست زائرهای کم‌رو را به دستانت دهم ...کل مشهد شوق دارد در حریمت باشد وخوش به حال آن زمینی که به نامت خورده استمن خودم یک مشت خاکم، کاش می‎شد آخرشآجری باشم که بر بالای بامت خورده است الهام عظیمی کفش‌های تا به تا...

نه کسی دیده دلی بی سر و سامان تر از ایننه شنیده است کسی دیده ی گریان تر از این دیده ی ابری یعقوب و دل سوخته اشنه بیابان تر از این بوده، نه باران تر از این ای جگر گوشه، چنان بی تو خرابم که دلینیست خونین جگر اینگونه و ویران تر از این "زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم"مپسندم که شوم بی تو پریشان تر از این "اَشبَهُ النّاس" تویی "خَلقاً" و "خُلقاً" به رسولیک نفر نیست بگوید که مسلمان تر از این؟ تو رجز خواندی و در یاد ندارد جنگیکه سپرها شده باشند هراسان تر از این هیچ کس چون تو نرفته است سراپا با شوقجانب مرگ خودش با لبِ خندان تر از این بی تو از حال دل سوخته ام پرسیدندخیمه ی شعله وری گفت که سوزان تر از این تکه های دل من ریخته هر سو در دشتچه کسی دیده کجا داغ فراوان تر از این؟ سیده‌تکتم حسینی کفش‌های تا به تا...

باید که فقط یوسف زهرا بپسنددما را چه نیازی است که دنیا بپسندد قنبرشدن این است که هر لحظه بگوییمن راضی‌ام آنگونه که مولا بپسندد مجنون دمی از سرزنش خلق نرنجیددیوانه شد آنقدر که لیلا بپسندد از قافله دوریم ولی کاش از آن دوریک ثانیه برگردد و ما را بپسندد یک عمر نشستیم که در باز کند؟ نهیک بار بیاید به تماشا... بپسندد ما دغدغه داریم که ارباب ببیندما دغدغه داریم که سقا بپسندد نه فکر حسابیم نه دنبال ثوابیمما آمده‌ایم اُمّ ابیها بپسندد بگذار بخندند به این زارزدن‌هامی‌ارزد اگر زینب کبری بپسندد مجید تال کفش‌های تا به تا...